ภาพย้อนอดีตภาพนี้จะทำให้คุณเห็นว่าปีไหน ‘ไวฟุ’ คนไหนฮิต

Share

เวลาถกกันเรื่อง ‘สาวคนไหนในอนิเมะแหล่ม’ หรือถ้าว่ากันง่ายๆ ก็คือ ‘ไวฟุ’ คนไหนเลิศ ก็มักจะกลายเป็นประเด็นร้อนในโลกออนไลน์ทุกครั้งไป แล้วจริงๆ แนวคิดนี้ ‘ไวฟุ’ ไม่ได้เพิ่งจะมามีกันในยุคอินเตอร์เน็ตรุ่งเรืองเท่านั้น มันเป็นเรื่องที่มีมานานนมนับตั้งแต่มีอนิเมะขึ้นมาบนโลกเลยก็ว่าได้ แต่กว่าจะมีการบันทึกการคุยเรื่องเหล่านี้ก็ลากยาวมาจนถึงช่วงปี 1979 ที่นิตยสารข่าวการ์ตูนอย่าง Animage ของสำนักพิมพ์อากิตะโชเต็น เริ่มเพิ่มคำถาม “ปีนี้คุณคิดว่าใครเป็น นางเอก ที่ดีที่สุด ?” ลงไปในการทำแบบสอบถามของ Anime Grand Prix มาตั้งแต่ปี 1979 แล้ว

เมื่อเร็วๆ นี้กลุ่มแฟนในโลกไซเบอร์ได้หยิบเอาข้อมูลจากนิตยสารเล่มดังกล่าวมาทำเป็นภาพรวมให้เห็นว่า ตั้งแต่ปี 1983 ที่ผ่านมาใครเป็น ‘ไวฟุ’ 5 อันดับแรกของแต่ละปีกันบ้าง ซึ่งภาพก็สะท้อนให้เห็นถึงเทรนด์ไวฟุที่เปลี่ยนแปลงไปในแต่ละยุค และใครอยู่ในชารต์ติดต่อกันหลายๆ ปีบ้าง ตัวอย่างเช่น ในช่วงปี 2002-2005 ลักส์ ไคลน์ จาก Gundam SEED Destiny เหมาอันดับ 1 ไปสี่ปี ยกเว้นปี 2003 ที่ ริซ่า ฮอว์กอาย จาก Full Metal Alchemist มาเบียดให้ลักส์ตกไปอยู่อันดับ 2

ลองมาดูกันว่าในช่วงเวลาราว 30 ปีที่ผ่านมานี้ ไวฟุ ในแต่ละยุคแต่ละช่วงมีใครกันบ้าง

กดเพื่อชมภาพขนาดใหญ่

ณ จุดเริ่มต้นของภาพในปี 1983 ประกอบไปด้วย ฮายาเสะ มิสะ (อันดับ  1) และ ลินมินเมย์ (อันดับ 4) สองนางเอกจาก มาครอสภาคแรก, ลามู (อันดับ 2), มิ้งกี้ โมโม่ (อันดับ 3) และ อัลฟิน (อันดับ 5) จากเรื่อง Crusher Joe ถึงลามูจะไม่เคยไปถึงอันดับหนึ่ง แต่นางเอกสาวจากต่างดาว ที่อาจารย์ทาคาฮาชิ รูมิโกะ สร้างขึ้นนี้ก็ติดอยู่ในชาร์ตยาวถึงปี 1986 และยังมีสินค้าออกจำหน่ายถึงปัจจุบัน

ปี 1984 ไวฟุที่ถูกโหวตเข้ามาเป็นอันดับหนึ่งคือ นาวชิก้า นางเอกผู้รักธรรมชาติจากจากอนิเมะของทาง สตูดิโอจิบลิ  ตามมาด้วย Gaw Ha Leccee ไวฟุตัวจริงของพระเอกในเรื่อง Heavy Metal L-Gaim ส่วนอีกสามอันดับก็ยังเป็นของ ลามู และสองนางเอกมาครอสยังคงอยู่ในชารต์ของปีนี้

ปี 1985  โฟ มุราซาเมะ จาก Gundam Z  เปิดประวัติศาสตร์ตัวละครกันดั้มที่มาไกลถึงอันดับ 1 ในฐานะไวฟุของแฟนๆ  ยูริ กับ เคย์ จากเรื่อง Dirty Pair ก็ติดอันดับในปีนี้ (อันดับ 2 กับ 4 ตามลำดับ) ส่วนอันดับ 5ตกเป็นของ อาซากุระ มินามิ จากเรื่อง Touch ผลงานของ อ.อาดาจิ มิทสึรุ

ปี 1986 เอลปี้ พูล จาก Gundam ZZ เข้าวิน ตามมาด้วย ชีต้า จาก อนิเมะ ลาพิวต้า พลิกตำนานเหนือเวหา ตามด้วยสองนางเอกจากปลายปากกาของอาจารย์ทาคาฮาชิ รูมิโกะ อย่าง โอโตนาชิ เคียวโกะ (อิกโคคุ บ้านพักหรรษา) กับ ลามู ส่วนอันดับ 5 ตกเป็นของ โพลีแอนนา อนิเมะที่ดัดแปลงจากนิยายชื่อดังของฝั่งโลกตะวันตก

อายูคาวะ มาโดกะ จาก Orange Road มาแรงทะลุชารต์จนติดอันดับ  1 ในปี 1987 ก่อนที่จะหายไปจาก Top 5 อย่างน่าแปลกใจในปีหลังๆ ซึ่งอาจจะเป็นการสะท้อนภาพได้อย่างหนึ่งว่ายุค 1980 นี้มีการ์ตูนที่ดังขึ้นมาเบียดกันจำนวนมากทำให้กระแส ‘ไวฟุ’ สลับสับเปลี่ยนอย่างรวดเร็ว แม้แต่ตัวละครที่ติดชาร์ตเหนียวๆ อยู่หลายปี พอปีถัดไปอาจจะหลุดยาวๆ จาก Top 5 ได้

ในปี 1988 อานิส ฟาม จากบอร์กแมน ได้อันดับหนึ่ง ส่วนปี 1989 ก็เป็นปีของ แม่มน้อยกิกิ จาก สตูดิโอจิบลิ อีกครั้ง ในช่วงปลายยุค 80 นี้ มีไวฟุจำนวนมากที่วนเวียนในอันดับ 2-5 อย่าง ชิโนบิเบะ ฮิมิโกะ จาก วาตารุ เทพบุตรสองโลก, อิซุมิ โนอา จาก แพทเลเบอร์, เร็นเกะ จาก เกราะเทพเจ้า ชูราโตะ, , มาคิมูระ คาโอริ จาก ซิตี้ ฮันเตอร์ และตัวละครที่เป็นได้ทั้ง ไวฟุ กับ ฮัสเบนโดะ อย่าง ซาโอโตเมะ รันม่า

เข้าสู่ยุค 1990 เป็นยุคที่ตัวละครที่ติด 5 อันดับแรกจะเป็นตัวละครที่คนส่วนใหญ่คุ้นเคยกันแล้ว  ในช่วงปี 1990-1991 นาเดีย จาก ไกแนกซ์ ได้อันดับหนึ่งไป ก่อนที่กลุ่มตัวละครจากเซเลอร์มูนจะบุกยึดชาร์ตในช่วงปี 1992 – 1994 แล้วเทรนด์สาวเงียบแบบ อายานามิ เรย์ ก็มาชิงอันดับ 1 ในปี 1995-1996 ก่อนที่ รีน่า อินเวิร์ส ที่ ฮายาชิบาระ เมกุมิ เป็นคนพากย์เหมือนกับ อายานามิ เรย์ จะมาชิงงอันดับ 1 ได้ในปี 1997 แต่เทรนด์สาวนิ่ง กลับมาอีกครั้งในปี 1998 ซึ่ง โฮชิโนะ รูริ จากเรื่อง Martian Successor Nadesico คว้าที่ 1 ไป

ถ้าบอกว่าพลังโลลิฮิตไปทั่วบ้านเมืองก็คงต้องยกให้ในช่วงปี 1999 – 2000 ที่ คิโนโมโตะ ซากุระ ได้อันดับ 1 หลังจากเคยได้อันดับ 2 ในปี 1998 (และในปี 2000 เบลดันดี้ จาก Ah My Goddess ก็กลับมาถึงอันดับ 2 อีกครั้ง แสดงถึงความแป็นของไวฟุขั้นเทพของเธอ)

เข้าสู่ยุค 2000 ที่เหล่า ‘ไวฟุ’ เริ่มอยู่ในชารต์กันอย่างยาวนานขึ้น อย่างเช่นลักส์ ไคลน์ ที่เรากล่าวถึงไปแล้ว รวมถึง C.C. ของ โค้ดกิอัส (ว่ากันตามตรงเป็นยุคที่อนิเมะสองเรื่องเด่นของซันไรส์ครองยุค) แต่ในขณะเดียวกันก็มีตัวละครขึ้นมาสลับกันโด่งดังอยู่ไม่น้อยอย่าง ชานะ จาก ชานะ นักรบเนตรอัคคี, สึซึมิยะ ฮารุฮิ, เชอริล นอร์ม กับ รันกะ ลี, คางุระ จากกินทามะ ฯลฯ ก่อนจะจบช่วงทศวรรษนี้ด้วยความดังของ K-ON! ที่ ยุย, มิโอะ และ อาสึเนี้ยว เบียดพื้นที่ ไวฟุ ที่โดดเด่นคนอื่นๆ อย่าง เชลตี้ จาก Durarara! กับ มิโคโตะ มิซากะ จาก คัมภีร์คาถาต้องห้าม  ออกจากอันดับบนๆ ไปโดยปริยาย

ช่วงสุดท้ายของภาพที่เป็นปี 2011-2015 ภาวะของไวฟุค่อนข้างจะปนเปกันไป ส่วนหนึ่งอาจจะเพราะความนิยมหลากหลายขึ้น หรือเฉพาะทางไปยิ่งขึ้น (และอาจจะรวมถึงควาป่วนของผู้โหวตบางกลุ่ม) เพราะตัวละครมาทั้ง ตัวละครหญิงของซีรี่ส์ อินาสึมะ อีเลฟเว่น นักเตะแข้งสายฟ้า ที่ติดอันดับหนึ่งอยู่สามปี, โมลเชียน่า จาก เมไจ อาละดินผจญภัย, ทาคานาชิ ริกกะ จาก Chuunibyou demo Koi ga Shitai!

ดูไปดูมานี่ก็ได้ลิสท์ไวฟุยาวเหยียดเลยนะ แล้วคุณผู้อ่านชอบไวฟุคนไหนบ้าง ?

[Via Yara-on!]

Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*