Answerman – อเมริกา หรือ ญี่ปุ่น การ์ตูนจากชาติไหนที่คุยเรื่องเพศมากกว่ากัน ?

James ถาม:

แฟนอนิเมะกับมังงะญี่ปุ่น ที่เป็นคนอเมริกาเชื่อว่า สื่อบันเทิงของญี่ปุ่นโดยส่วนใหญ่แล้วมักจะมีประเด็นที่เปิดกว้างกว่า และยอมรับภาพโป๊เปลือยมาแสดงบนสื่อได้มากกว่า (โดยเฉพาะในฝั่งอนิเมะ) แค่กวาดตามองก็พอจะเห็นหลายรายการที่ยืนยันแนวคิดนี้แล้ว (คิดว่าอเมริกันชนจะยอมให้ผลิตงานอย่าง Kiss×sis, Fairy Tail, Highschool DXD, Ikki Tosen หรือ Senran Kagura ที่เน้นแฟนเซอร์วิสหนักๆ จริงเหรอ ?) แต่ว่าผมเองก็เคยได้ยินว่าสื่อต่างๆ ของญี่ปุ่นก็มีข้อห้าม แล้วก็มีความหัวเก่าอยู่เหมือนกัน (กฎหมายเซ็นเซอร์ฉากเปลือยเต็มรูปแบบสำหรับหนังและการ์ตูนโปีนั่นก็เป็นตัวอย่างที่ดี) เพราะอย่างนี้ผมก็เลยสงสัยว่า: ระหว่างอเมริกา กับ ญี่ปุ่น ชาติไหนที่เข้มงวดสื่อโป๊เปลือยกว่ากัน แล้วชาติไหนที่อะลุ้มอะล่วยฉากโป๊ในสื่อต่างๆ มากกว่า? หรือว่าจะไม่มีคำตอบที่ชัดเจน? แล้วทั้งสองประเทศจะสามารถปรับเปลี่ยนแนวคิดให้อนุรักษ์นิยมมากขึ้น หรือ เปิดกว้างมากกว่า ตามแต่สถานการณ์แต่ละช่วง?

Answerman ตอบ:

เรื่องนี้คงต้องคุยกันก่อนว่า ไม่ว่าจะฝั่งญี่ปุ่น หรือ ฝั่งอเมริกา ต่างก็มีมุมมองแปลกๆ ทางวัฒนธรรม ที่มีความเห็นที่หลากหลาย มีแนวทางในการเลี่ยงบาลีในการนำเสนอรูปโป๊เปลือยแบบเจ้าเล่ห์ แล้วก้มีความแตกต่างจนยากที่จะเทียบกันตรงๆ ได้ว่าใครมีจุดดีจุดด้อยต่างกันอย่างไร

ถ้าย้อนดูประวัติศาสตร์ในเชิงประวัติศาสตร์ของแต่ละชาติแล้ว อเมริกา ที่อยู่ภายใต้อิทธิพลแนวคิดของคริสตศาสนาทำให้เรื่องเพศถูกเก็บไว้ให้พูดถึงน้อยกว่า ต่างจากประเทศญี่ปุ่นที่เติบโตบนรากฐานของแนวคิดแบบชินโตและพุทธ ซึ่งเปิดกว้างเรื่องเพศมากกว่า และถ้าดูวัฒนธรรมอื่นๆ ประกอบร่วมอย่างเช่นการอาบน้ำร่วมกัน (ในโรงอาบน้ำสาธารณะ) ก็แสดงให้เห็นว่าการเห็นร่างเปลือยของคนเพศเดียวกันนั้นไม่ใช่เรื่องใหญ่เท่าใดนัก และถ้าไปดูในงานศิลปะของญี่ปุ่นก็จะเห็นถึงการบรรยายฉากอัศจรรย์แบบล้ำเลิศหลายประกาศ อย่างเช่นภาพ ความฝันของภรรยาชาวประมง (Dream of the Fisherman’s Wife) ภาพอุกิโยะ ที่เขียนขึ้นในปี 1814 ก็ทำให้เราเห็นฉากหนวดปลาหมึกร่วมรักกับหญิงสาว

กระนั้น ถ้าพูดถึงแนวคิดเชิงศึลธรรมในการนำเสนอเรื่องเพศของทั้งสองประเทศในปัจจุบัน ก็กลายเป็นเรื่องที่ซับซ้อนอย่างแรงไปเลยทีเดียว

ทุกวันนี้ในฝั่งอเมริกา มีการขายเนื้อหาเฉพาะผู้ใหญ่อยู่มาก, มีวงการหนังโป๊ที่ใหญ่โต และมีพฤติกรรมสุ่มเสี่ยงทางเพศให้เห็นผ่านช่องทางใดๆ เป็นเรื่องปกติ นอกเหนือไปจากนี้แล้ว ความมุ่งมั่นของคนอเมริกาในการยืนหยัดให้ความเป็นปัจเจกของบุคคลและสิทธิมนุษยชน ทำให้มุมมองที่เคยเป็นด้านลบเกี่ยวกับเรื่องทางเพศถูกหยิบยกขึ้นมาพิจารณามุมมองกันใหม่อีกครั้ง

มีหลายครั้งที่เนื้อหาสำหรับผู้ใหญ่ถูกหยิบยกไปพิจารณาในชั้นศาล จนถูกคุ้มครองในฐานะ ‘อิสระของการแสดงออก’ (Free Speech) ยิ่งพอมาถึงยุคอินเตอร์เน็ตที่ทุกคนสามารถรับชมสิ่งใดก็ได้ (โดยมีขอบเขตระดับหนึ่ง) ทำให้คนทั่วไปพูดคุยเกี่ยวกับภาพยนตร์โป๊เปลือยได้มากขึ้น หรือถ้าอธิบายรวมๆ ก็คือคนอเมริกาต่างเปิดเผยมากขึ้นในปัจจุบันเกี่ยวกับเรื่องทางเพศ ยกเว้น เวลาที่พ่อแม่ผู้ปกครองพยายามกันเด็กออกจากสื่อลามกเหล่านั้นเท่าที่ทำได้ ซึ่งส่วนนี้เชื่อว่ามีรากเหง้ามาจากความเชื่อส่วนบุคคลกับผลพวงจากข่าวสารของการตั้งท้องก่อนวัยอันควรที่เป็นกระแสข่าวดังในช่วงยุค 1990

ส่วนในฝั่งประเทศญี่ปุ่น ถึงคนจะรู้กันทั่วว่ามีธุรกิจภาพยนตร์ AV (Adult Video) ถูกกฎหมายที่มีหลายแนวตั้งแต่สามัญยันพิสดาร แต่ในขณะเดียวกันก็มีข่าวออกมาให้เห็นว่าธุรกิจด้านนั้นแฝงไปด้วยการค้าประเวณี กับการค้ามนุษย์ (และกฎหมายที่ต้องทำการเซ็นเซอร์เครื่องเพศของทั้งสองเพศในสื่อโป๊เปลือยทุกประเภทถ้าต้องการวางขายแบบถูกกฎหมาย)

แต่ ถ้าไปถามคนญี่ปุ่นโดยทั่วไปแล้ว สื่อบันเทิงแนวโป๊เปลือยเหล่านี้อาจจะไม่ใช่เรื่องที่พวกเขาได้เห็นกันเป็นประจำ การพูดคุยถึงเรื่องสื่อลามกก็ไม่ได้ทำอย่างเปิดเผยนัก (หากเทียบกับอเมริกา) ส่วนกลุ่มลูกค้าที่เสพของเหล่านี้ก็ค่อนข้างจะซื้อกันแบบเงียบๆ เป็นการส่วนตัว ดังนั้นถ้าไม่ได้คุยกับกลุ่มคนที่ตั้งใจเก็บสะสมสื่อเหล่านั้นจริงๆ ก็จะไม่พบเจอของเหล่านั้นไปเลย ยกเว้นก็แต่เวลาที่สถานีโทรทัศนผ์จับไปเล่นประเด็นข่าวเรื่องที่น่ากลัวๆ เกี่ยวกับสื่อลามกก็เท่านั้น

และก็ไม่ใช่คนญี่ปุ่นทุกกลุ่มที่พอใจกับงานแนว ‘แฟนเซอร์วิส’ โดยเฉพาะใน อนิเมะและมังงะ สำหรับเด็กๆ กลุ่ม สมาคมครูและผู้ปกครอง ก็แสดงท่าทีไม่พอใจ ‘แฟนเซอร์วิส’ มาตั้งแต่ยุค 1960 แล้วนับตั้งแต่มังงะเรื่อง Harenchi Gakuen ของอาจารย์นากาอิ โก ไปถึงอนิเมะแบบ Yatterman (คู่แฝดอภินิหาร) หรือแม้แต่ Evangelion ซึ่งส่งผลให้อนิเมะที่จะฉายตอนกลางวันต้องถูกพิจารณามากขึ้นว่าเป็นเรื่องไหน ในขณะเดียวกันก็จะทำให้อนิเมะที่ฉายรอบดึก, ฉายเฉพาะอินเตอร์เน็ต และสื่อประเภทวัฒนธรรมโอตาคุ ทั้งหลายกลายเป็น กลุ่มตลาดเฉพาะ (Niche Market) ที่คนทั่วไป รู้สึกรับได้ที่พื้นที่ตรงนั้นจะมีฉากแฟนเซอร์วิสแบบพอประมาณ (ยังมีข่าวให้เห็นอยู่บ้างว่าถ้าโป๊เกินไปก็ยังโดนติงอยู่ดี)

จากข้อมูลของทั้งสองประเทศในปัจจุบันนี้ เชื่อว่าพอจะทำให้ทุกท่านเห็นภาพได้มากขึ้นว่า ณ ตอนนี้มุมมองต่อสื่อโป๊เปลือย ไม่สอดคล้องกัน แถมยังมีความไม่มีเหตุผลปนเปอยู่ด้วย ซึ่งก็คงบอกได้ยากว่าใครดีกว่าใคร เพราะแต่ละชาติต่างมีพื้นเพและวัฒนธรรมที่ต่างกันนั่นแหละ

เรียบเรียงจาก: Answerman – Is Japan Or America More Prudish About Sexual Content?