Answerman – การเซ็นเซอร์การ์ตูนโป๊ในญี่ปุ่นนั้นมีมาตรฐานอย่างไร?

สงวนชื่อ ถาม:

เวลาที่อ่านโดจินชิ ฉันมักจะเห้นการเซ็นเซอร์ด้วยการป้ายขีดสีขาวหรือขีดสีดำ บางทีมีการขีดเซ็นเซอร์เยอะ แต่บางทีก็ขีดเซ็นเซอร์น้อยมากจนเหมือนกับไม่ได้เซ็นเซอร์เลย (ส่วนใหญ่จะเป็นโดจินเก่าๆ) บางเรื่องก็ใช้ โมเสก ในการเซ็นเซอร์ ซึ่งก็เซ็นเซอร์เยอะ เซ็นเซอร์น้อยบ้าง แต่ก็จะใช้โมเสกเซ็นเซอร์เยอะไม่เท่าในอนิเมะเฮนไต เพราะบางเรื่องยังไม่เซ็นเซอร์ด้วย หนังสือรวมภาพวาดเฮนไตก็เป็นแบบนี้เหมือนกัน

ถ้างั้นความแตกต่างกันระหว่าง โดจินชิของคนเขียนแต่ละคน, นิตยสารเฮนไตแต่ละเล่ม, ภาพวาดเฮนไตของนักวาดแต่ละคน มันมีมาตรฐานอะไรสำหรับการเซ็นเซอร์เฮนไตหรือเปล่า? หรือมันมีมาตรฐานอะไรที่บอกได้ว่า เซ็นเซอร์แค่นี้ถูกกฎหมายแล้ว ?

Answerman ตอบ:

คำถามในครั้งนี้ออกจะต้องการายละเอียดเชิงลึกสักหน่อย ทาง Answerman เลยได้ไปคุยกับผู้เชี่ยวชาญในประเด็นนี้อย่าง Jacob Grady ผู้ก่อตั้งและ CEO ของเว็บไซต์ Fakku เว็บไซต์แนวหน้าในการจัดจำหน่ายการ์ตูนแนวเฮนไตแปลภาษาอังกฤษ

และนี่คือสิ่งที่เขาตอบมาให้เราทราบกัน

ปริมาณของการเซ็นเซอร์ มังงะ หรือ นิตยสารสำหรับผู้ใหญ่นั้นส่วนใหญ่จะขึ้นอยู่กับผู้จัดพิมพ์แต่ละเล่ม เนื่องจากหน่วยงานรัฐของญี่ปุ่นไม่เคยออกข้อกำหนดแบบเข้มงวดชัดเจอนว่าจะต้องเซ็นเซอร์มากเท่าไหร่ ดังนั้นการเซ็นเซอร์ในแต่ละเล่มจึงตกเป็นหน้าที่ของผู้จัดพิมพ์หรือผู้จัดจำหน่าย และจะเป็นทางผู้จัดจำหน่ายที่เป็นผู้กำหนดกฎให้ผู้จัดพิมพ์ต้องทำตาม ซึ่งนี่เป็นเหตุผลที่ว่าทำไมคุณถึงเห็นว่าเฮนไตแต่ละเรื่องเปลี่ยนไปในการจัดจำหน่ายแต่ละครั้งด้วย โดยส่วนใหญ่คุณจะเห็นการเซ็นเซอร์ลดลงเมื่อเห็น เฮนไตตีพิมพ์ในนิตยสาร ก่อนที่จะมาจัดพิมพ์ฉบับรวมเล่มในภายหลัง

ส่วนนี้เป็นมาตรฐานเท่าที่ผมเข้าใจเอง:

• มังงะสำหรับผู้ใหญ่และนิตยสาร ที่มีวางจำหน่ายในร้านสะดวกซื้อแบบ 7-11 จะต้องใช้ป้ายเซ็นเซอร์สีขาว (ต้องทำการปิดบิงอวัยวะเพศทั้งหมดด้วยการป้ายขาว)
• สินค้าแบบดิจิตัล จะถูกเซ็นเซอร์แตกต่างกันไปตามผู้จัดจำหน่ายแต่ละคน (Kindle ใช้การป้ายขาว, DMM ใช้แท่งสีดำ ฯลฯ)
• มังงะสำหรับผู้ใหญ่และนิตยสาร ที่วางจำหน่ายในร้านขายโดจินชิโดยเฉพาะอย่าง Melon Books, Toranoana ฯลฯ จะอนุญาตให้ทำการเซ็นเซอร์ได้หลายต่อหลายแบบ (ป้ายขาว, แท่งสีดำ, โมเสก ฯลฯ)

ร้านที่ขายโดจินชิโดยเฉพาะจะมีการเซ็นเซอร์ที่หลากหลายที่สุดเท่าที่ผู้ตีพิมพ์จะนึกออก จึงเป็นหนึ่งในเหตุที่ทำให้คุณได้เห็นผู้ตีพิมพ์หนังสือทำอะไรหลายอย่างในผลงานของตัวเอง และทำให้มังงะบางเรื่องนั้นถูกขายเฉพาะในบางร้านเท่านั้น และโดยส่วนใหญ่แล้วการเซ็นเซฮร์นี้จะต้องได้รับความเห็นชอบจากผู้เขียนมังงะ ไม่ก็ขึ้นอยู่กับความสบายใจของผู้เขียนมังงะด้วย

ด้วยความที่ โดจินชิ ถูกตีพิมพ์ออกมาในจำนวนไม่มาก และมีการถูกตรวจสอบน้อยกว่านิตยสารหรือมังงะ และยังถูกจำหน่ายเฉพาะในงาน Comiket หรือ งานในลักษณะเดียวกัน ผ่านมือของศิลปินนักเขียนโดยตรง ดังนั้นก็จะกลายเป็นหน้าที่ของผู้จัดงานอีเวนท์เหล่านั้นที่ต้องออกกฎบังคับการเซ็นเซอร์ที่ต้องมีในผลงาน ผลงานโดจินชิแบบบนี้ที่จะทำให้คุณเห็นสไตล์การเซ็นเซอร์ที่หลากหลายมากที่สุด ด้วยความที่ว่าผลงานของแต่ละคนก็ใช้สไตล์การเซ็นเซอร์ไปแต่ละอย่าง อย่างาน Comiket จะมีข้อกำหนดที่นักเขียนต้องทำตามและต้องถูกตรวจสอบผลงานที่นำมาขายด้วย ผมเองก็เคยได้นยินว่ามีผลงานของนักเขียนบางคนที่มาเขียนในงานโดนเซ็นเซอร์น้อยจนเกินไป เพื่อที่จะขายงานต่อในอีเวนท์นั้นได้ นักเขียนกับคนขาย ต้องเอามาร์คเกอร์สีดำมาทำการเซ็นเซอร์สดๆ เพิ่มขึ้นที่หน้างานเพื่อให้สามารถขายในงานได้

นอกจากเรื่องที่ตอบมาข้างต้นแล้วเรายังมีคำถามอื่นๆ ที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้อีกด้วย:

เวลาที่ Fakku ระบุว่ามีภาพ ‘ไม่เซ็นเซอร์’ มันหมายถึงว่าปกติแล้วงานเรื่องนั้นเซ็นเซอร์ในญี่ปุ่น แต่ไม่เซ็นเซอร์อะไรเลยในฉบับอังกฤษ หรือว่าก็เป็นภาพแบบเดียวกับที่ขายในฉบับญี่ปุ่น?

ในกรณีของสินค้าที่ขายใน Fakku จะได้รับไฟล์ต้นฉบับมาก่อนที่ผลงานเหล่านั้นจะถูกเซ็นเซอร์ เพราะการเซ็นเซอร์นั้นเป็นหน้าที่ของผู้ที่จัดพิมพ์ ภาพต้นฉบับก่อนจะถูกตีพิมพ์นั้นจึงมักจะถูกวาดมาแบบไม่เซ็นเซอร์อะไรเลย ก่อนจะถูกนำไปเซ็นเซอร์ในภายหลังแล้วแต่ว่าผลงานเหล่านั้นจะไปตีพิมพ์ในข่องทางไหน (นิตยสาร, มังงะรวมเล่ม ฯลฯ) ผมไม่แน่ใจนักว่าผู้ตีพิมพ์เจ้าอื่นๆ จะทำอย่างไรกันบ้าง แต่สำนักพิมพ์ที่จัดทำเฮนไตภาษาอังกฤษรุ่นเก่าอย่าง Icarus Publishing, Eros Comix ฯลฯ จะทำการตีพิมพ์มังงะแบบนี้โดยไม่มีการเซ็นเซอร์ เพราะฉะนั้นผมคิดว่า พวกเขายังน่าจะทำเหมือนกับสมัยก่อนนะ

มันมีการเซ็นเซอร์ที่ถือว่ารับไม่ได้ หรือ ผิดกฎหมาย บ้างไหม?

เนื่องจากไม่มีข้อห้ามใดชัดเจน กฎกติการมารยาทของการเซ็นเซอร์จึงขึ้นอยู่ที่คนในอุตสาหกรรมของแต่ละประเทศขึ้นเช่นไร ณ เวลานี้ เหมือนจะมีบรรทัดฐานในวงการอยู่ง่ายๆ ดังนี้: เซ็นเซอร์คลิตอริส, เซ็นเซอร์ส่วนหัวขององคชาติ, เซ็นเซอร์จุดเชื่อมต่อของส่วนหัวองคชาติกับท่อนลำ ฯลฯ (ดูตัวอย่างได้จากภาพด้านบน)

แนวคิดของการเซ็นเซอร์เฮนไตในญี่ปุ่นมีความเปลี่ยนแปลงอย่างไรบ้างในช่วงหลายปีนี้? ถ้ามีการเปลี่ยนแปลง, มีอะไรเปลี่ยนไปบ้าง?

ผมคิดว่าแนวคิดนี้ไม่ได้เปลี่ยนแปลงไปเท่าใดนักในญี่ปุ่น และเหมือนว่าการเซ็นเซอร์แบบนี้จะยังเป็นแบบนี้เหมือนเดิมต่อไป ผมหวังว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงนะ เพราะผมอยากเห็นโลกที่ไม่มีการเซ็นเซอร์ผลงานศิลปะอยู่เหมือนกัน

เรียบเรียงจาก : Answerman – How Do Censorship Rules Work for Hentai?