John ถาม :
ในอนิเมะเรื่อง Hand Shakers ที่ฉายไปเร็วๆ นี้ มีตัวละครที่ออกมาบอกว่าเขาตกหลุมรักพี่น้องร่วมสายเลือดด้วย เรื่องนี้มันก็ไม่ได้แปลกใหม่อะไรนะครับ อย่างเรื่อง Oreimo, BokuWaImoto Ni Koi O Suru หรือเรื่องคลาสสิคแบบ Koi Kaze ก็เคยมีประเด็นนี้มาแล้ว
ผมเลยสงสัยขึ้นมาว่าเรื่องรักค้ำคอร์ถึงเจอในอนิเมะหรือหนังสือการ์ตูนบ่อยๆ ละนั่น เพราะว่าอาการ ค้ำคอร์ เป็นเรื่องสามัญในประวัติศาสตร์ของญี่ปุ่น หรือแค่ เป้นแค่พลอทโหลๆ เพื่อใช้เพิ่มมิติตัวละครแบบฉากไปเที่ยวทะเล ? แล้วถ้า ค้ำคอร์ เป็นเรื่องที่มีอยู่แล้วในญี่ปุ่น มันเคยมีประวัติศาสตร์แบบไหน แล้วตอนนี้ในสังคมญี่ปุ่นคิดยังไงกับเรื่องนี้
Answerman ตอบ :
ด้วยเหตุที่สื่อบันเทิงของญี่ปุ่นเปิดรับเรื่อง รักร่วมสายเลือดหรือค้ำคอร์ (รวมถึงรสนิยมทางเพศเฉพาะทางอีกมาก) ได้มากกว่าโลกฝั่งตะวันตก ผมคิดว่าคนเสพย์ทุกคนคงเคยคิดผ่านหัวสักครั้งล่ะว่า : ทำไมประเด็นนี้ถึงถูกหยิบขึ้นมาใช่บ่อยๆ มันเกี่ยวข้องอะไรกับประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมของญี่ปุ่นจนทำให้คนต่างชาติไม่ค่อยเก็ตเรื่องนี้หรือเปล่า
เอาตามประวัติศาสตร์จริงๆ เลย ประเทศญี่ปุ่นไม่เคยมีปัญหากับความรักร่วมสายเลือด – เอาเข้าจริงๆ ธรรมเนียมของหลายตระกูลสนับสนุนการแต่งงานกันเองภายในเครือญาติ เพื่อที่จะรักษาสายเลือดบริสุทธิ์ของตระกูลให้อยู่ยืนยาวด้วยซ้ำ หากคนพ่อกลายเป็นพ่อม่าย พ่อคนนั้นก็มักจะะแต่งงานกับลูกสาว ธรรมเนียมเช่นนี้ยังคงดำเนินมาจนถึงศตวรรษที่ 20 โดยเฉพาะในครอบครัวที่อยู่ในชนบทที่ยังยึดถือธรรมเนียมนี้อยู่ แน่นอนว่าการร่วมประเวณีของผู้มีสายเลือดเดียวกันเป็นเรื่องธรรมดามากในวันวาน — ระหว่างพี่น้อง, ระหว่างญาติ, น้าสาวกับหลานชาย, ลุงกับหลานสาว ฯลฯ จนผู้เชี่ยวชาญด้านพันธุกรรมเคยกล่าวไว้ว่าเพราะเหตุนี้แหละที่ทำให้เกิดปัญหามากมายใน DNA ของคนญี่ปุ่น
แต่พอมายุคหลังสงครามความเชื่อของคนเกี่ยวกับเรื่องรักร่วมสายเลือดก็แทบจะเป็นเรื่องที่ไม่โอเคกัน อาจจะเพราะประชาชนญี่ปุ่นมีความรู้ด้านวิทยาศาสตร์พันธุกรรมมากขึ้น (และอาจจะมีการรับแนวคิดทางศีลธรรมจากตะวันตกมามากขึ้น) จนตอนนี้ก็เป็นความรู้ทั่วไปแล้วที่ว่าชาวญี่ปุ่นจะมีปัญหาจากการแต่งงานกันระหว่างเครือญาติที่ใกล้ชิดกันมากไป เพื่อนชาวญี่ปุ่นและเพื่อนร่วมงานของผมบางคนค่อนข้างตกใจที่ชาวตะวันตกก็มีอาการแพ้อาหาร, แพ้ฝุ่นเหมือนกับชาวญี่ปุ่น เนื่องจากพวกเขาคิดว่าประเทศญี่ปุ่นเป็นแค่ชาติเดียวที่มีปัญหาแบบนี เพราะพวกเขาคิดว่ามันเป็นปัญหาจากพันธุกรรมที่คนญี่ปุ่น กระนั้นเรื่องรักร่วมสายเลือดไม่ใช่เรื่องที่ผิดกฎหมายสำหรับชาวญี่ปุ่น เห็นได้ชัดผ่านทางข่าวของสื่อญี่ปุ่น ทำให้ การมีความรักร่วมสายเลือด ที่เป็นเรื่องต้องห้ามธรรมชาติแปรเปลี่ยนไปเป็นรสนิยมทางเพศแบบเฉพาะไปแล้ว
ถ้าเอาเรื่องในยุคนี้ ก็มีรายงานออกมาจากผู้ให้คำปรึกษาของครอบครัวของญี่ปุ่น ได้พบกับกรณีที่ คุณแม่ ไปมีความสัมพันธ์ทางเพศกับลูกชายวัยรุ่น รายงานนั้นระบุบว่าเพราะคุณแม่กลุ่มนั้นเป็นแม่บ้านที่โดดเดี่ยวเนื่องจากสามีมักจะทำงานหนักอยู่เป็นระจำ และคุณแม่กลุ่มนี้ก็จะใช้เหตุผลในการมีสัมพันธ์แบบนี้ว่าจะทำให้กลุ่มลูกชายมีสมาธิในการเรียนมากกว่าที่จะพยายามหาแฟน ยิ่งถ้าบ้านไหนที่นอนร่วมห้องกันในห้องเดียว แล้วตัวคุณพ่อก็ทำงานไม่ค่อยกลับบ้าน ก็จะมีแค่คุณแม่หัวใจเปลี่ยว กับคุุณลูกชายวัยกลัดมันอยู่ด้วยกันตลอดทั้งคืน …ซึ่งเรื่องนี้ก็จะไปสอดคล้องกับเรื่อง ปมเอดิเพิส ต่อแทน
เรื่องเหล่านี้ไม่ใช่เรื่องที่จะพูดออกอากาศกันในญี่ปุ่นเท่าไหร่ จากการศึกษาพบว่ามันยากที่จะเข้าถึงเรื่องเหล่านี้ด้วยเหตุที่หลายๆ คนออกมาปฏิเสธแบบจริงจังว่าเรื่องน่าอายแบบรักร่วมสายเลือดนั้นไม่เคยเกิดขึ้นจริง ซึ่งก็มีบทความวิชาการหลายชิ้นเกี่ยวกับเรื่องนี้ (ในคอลัมน์นี้ Justin Sevakisอ้างอิงบทความวิชาการจากปี 1991 ฉบับนี้) การจะบอกว่าความสัมพันธ์ต้องห้ามส่งผลต่อญี่ปุ่นยุคปัจจุบันนั้นไม่ใช่สิ่งที่สามารถวัดได้โดยง่าย แต่อ้างอิงจากประวัติศาสตร์ของประเทศที่มีเรื่องมีความสัมพันธ์ร่วมสายเลือดแบบนี้เกิดขึ้นมานับศตวรรษ คงจะบอกได้ว่า รักค้ำคอร์ นั้นไม่ใช่เรื่องต้องห้ามหรือเป็นเรื่องที่สร้างความตกใจต่อสังคม เหมือนกับที่ประเทศอื่นๆ บนโลกเป็นกันอยู่ทุกวันนี้
เรียบเรียงจาก Answerman – Why Is Incest Such A Common Topic In Anime?
