ปัญหาที่เป็นข้อถกเถียงกันมานานสำหรับเรื่องแนวไซไฟที่ว่า คนเราจะได้ยินเสียงระเบิด เสียงไอพ่น หรือเสียงปืนในอวกาศได้ยังไง เพราะการยิงอุปกรณ์บีมสุดล้ำหรืออาวุธยิงโคตรไฮเทคในห้วงมืดที่ไร้ซึ่งอากาศใดๆ ย่อมไม่สามารถส่งคลื่นเสียงมายังหูของมนุษย์ได้ เพื่อเป็นการโต้แย้งในประเด็นนี้ได้มีผู้ใช้งานทวิตเตอร์ท่านหนึ่งได้นำภาพจากมังงะกันดั้มภาคหนึ่ง (ต้นทางไม่ได้ระบุภาคไว้ แต่ดูจากลายเส้นแล้วน่าจะเป็นภาค หุ่นรบอวกาศกันดั้ม MSV R การกลับมาของจอห์นี่ ไรเด็น)
ภาพแรกเป็นภาพตัวละครที่ถูกถามว่าทำไมเราได้ยินเสียงดังเวลาที่อยู่ในอวกาศที่เป็นสูญญากาศ ตัวละครที่ถูกถามจึงอธิบายว่า ในหมวกนักบินกับในค็อกพิทมีระบบเสียงรอบทิศทางอยู่ ในตอนแรกกล้องก็จะจับภาพของทัศนวิสัยด้านนอกออกมา ก่อนที่คอมพิวเตอร์ในตัวโมบิลสูทจะทำหน้าที่ประมวลผลสร้างเสียงที่สอดคล้องกับภาพที่นักบินเห็น
ในหน้าต่อมา ตัวละครที่อธิบายก็เล่าเรียงต่อว่า เมื่อกล้องกับเซ็นเซอร์จับได้ว่ามีการระเบิด ก็จะมีการประมวลผลสร้างเสียงการระเบิดให้สอดคล้องกับภาพที่เห็นในมอนิเตอร์ ตัวละครดังกล่าวยังอธิบายด้วยว่าคุณภาพเสียงที่อยู่ในหุ่น เกลกุ๊ก ที่เขาเคยขับนั้นดีมากๆ และเขารู้สึกได้ว่าเสียงระเบิดสั่นสะเทือนมาจนถึงในท้องของเขา
หน้าที่สามที่ถูกนำมาโพสท์ เป็นอีกหน้าที่มาจากมังงะเรื่องเดียวกันแต่เว้นช่วงไปหลายหน้า ซึ่งตัวละครตัวเดิมได้อธิบายว่า การตั้งค่าเสียงโมบิลสูทใหม่นั้นเป็นเรื่องที่เขากับเพื่อนนักเรียนนายร้อยทำการเป็นเรื่องที่ทำกันเป็นธรรมดา แม้ว่าจริงๆ แล้วจะผิดกฏก็ตามที ซึ่งการเปลี่ยนเสียงนั้นได้กลายเป็นความบันเทิงเฉพาะกลุ่ม และตัวละครนั้นก็ระลึกขึ้นมาว่า เขากับเพื่อนชอบเอาเสียงจากเกมหรือหนังมาใส่แทนเสียงโมบิลสูทของศัตรู
เห็นไหมล่ะครับว่า ยานอวกาศหรือหุ่นยนต์สามารถสร้างเสียงในอวกาศได้ ตราบเท่าที่คุณหาทางอธิบายหลักการที่เกิดเสียงได้น่ะนะ และถ้าระบบดังกล่าวในมังงะกันดั้มเรื่องนี้กลายเป็นจริงในอนาคต เสียงยิงปืนเลเซอร์ในอวกาศก็อาจจะดัง “ปิ้วปิ้ว” จริงๆ ก็ได้
[Via Yaraon!]
